.jpg)
Saponaria officinalis L
Albitorno, xaboneira, herba concheira,
bataneira.
Hierba jabonera. Lanaria.
Hierba jabonera. Lanaria.
Herba que medra ó pé dos regatos e ríos,
camiños con certa humidade,e bosques de ribeira . É planta glabra, de talos
opostos con follas ovado-lancoladas e con tres ne
rvios. As
flores son terminais e aparecen formado unha cima, de cinco peltalos, enteiros
ou escotados, de rosado a blaquecinos. O froito é unha cápsula cilíndrica.
Florece
de maio a agosto ou ben entrado o mes de setembro.
As follas o
fregalas fan escuma, polo que se poden usar coma xabón. Coma medicinal é
sudorifera, e depurativa.
Aparece
diseminada por todo o pais. entre os 0 e os 1600m de altitude. En Leiro atópase
disemida por toda a beira do Avia, tamén subindo polo Arenteiro.
Distribuese
polo Centro e S de Europa, Caucaso, W de Asia e Madeira. Dispersa por toda a
Península Ibérica.
Saponaria; sapo, jabón. Semella que as raices desta planta eran utlizadas pra lavar a lá, de ahí tamén o nome de lanaria.
Saponaria; sapo, jabón. Semella que as raices desta planta eran utlizadas pra lavar a lá, de ahí tamén o nome de lanaria.
6 comentarios:
¿Te has propuesto que aprenda gallego? A estas alturas va a ser difícil Me quedo con la fotografía porque del texto solo palabras sueltas. Tampoco tiene traductor.
Podrías escribirlo en los dos idiomas.
Regards and have a nice week
La planta, la flor, es preciosa, me gustan las flores sencillas.
El gallego me gusta, es como el mallorquin * mi idioma( que parece que cantamos
Adaaaaaaa qué curioso ¡¡una flor jabón!! :-)
¿Te has pasado al galego? jajaja
A mi me gustaría dejarte este comentario en nuestro ( bueno mío adoptivo) idioma, pero...
Ainda que lo entendo ben, mais que ben... non podo falarlo, nin escirbirlo por medo a poñerte algunha barbaridade... ocórreme o mesmo co inglés, o entendo o leo pero non podo falalo ¡¡sentome unaha imbécil tartaja!!:-)
Bueeeeeno, lo he intentado...
Moitos bicos MARCELO e boo día.
Me encanta leer en gallego, lo entiendo!
Una cosilla, parece jazmín...bueno, al menos a mi me parece que es primo hermano de el...
Sabes a que huele?
Ah!
Ya he vuelto...
:)
Besitos amigo.
Gústame esta xaboneira.
Na primeira foto chámanme a atención duas cousas( se mo permites): unha alerta ó seu espazo, que parecen dicir as dúas flores aínda medio pechadas que como frechas nos intimidan e apertura total da primeira flor, que nos da todo sen pedir nada a cambio.
Gústame ese achegamento.
Na segunda fotografía parece que as xaboneiras estanse a despeinar co vento.
Fermosas.
un biquiño marcelo.
Moi boa información visual e escrita,
sempre arrequece pasear este recuncho
saúdos
Publicar un comentario